مالباختگان خستگی ناپذیر و حق طلب
صدای حق طلبانه مالباختگان در 4 گوشه ایران زمین روزانه
خستگی ناپذیر بگوش می رسد.
زنان و مردانی که عمرخود و فرزندانشان را برای کسب آن سرمایه گذاشته اند. اکنون می بینند که سرمایه
عمرشان توسط دزدان و غارتگرانی که همه علامت حکومتی دارند به یغمارفته است.
آنها متوجه شدند که حکومتی که بنیاد آن بر چپاول و غارتگری
است حق کسی را بر نمی گرداند.
آنها دربافتند که برای احقاق حق خود باید برخاست به خیابان
آمد و فریاد زد.
این کاری است که سپرده گزاران کاسپیین وآرمان وحدت و...
روزانه در رشت، مشهد، اردبیل، تهران... می کنند.
واقعیت این است که سرقت و چپاول، بخشی اصلی از وجود و ماهیت
حکومت آخوندی است.
بزرگترین چپاولگر هم خمینی بود. ا و که سالها در نجف زندگی میکرد وکاری به سیاست نداشت محصول انقلاب مردم
ایران را دزدید. لقب رهبرانقلاب هم خودش
دزدی بود.
سازمانهای سیاسی قبل از انقلاب 57 همانند سازمان مجاهدین و
فداییا ن خلق سالها با رژیم شاه جنگیدند وصدها تن ازنیروها وهوادارانشان درمبارزه با رژیم شاه کشته شدند.
اما خمینی مانند یک بانگ زن، آمد محصول انقلاب مردم ایران
را دزدید.
این دزدان هم، سلف خمینی هستند که در این زمینه رهرو صدیق
امام رمال خود هستند!.
بنابراین موضوع سرقت، غارت و چپاول در عمق نهاد پس مانده
های خمینی عیان است.
پس راه حل، همان اعتراض، حق خواهی و تظاهرات است.
درچندین شهرایران، مردمی که سرمایه هایشان توسط شرکت های
جعلی حکومتی به غارت رفته مستقیما عوامل درجه یک و دو حکومتی را خطاب قرار داده و
آنها را مقصر می دانند.
شعارهایی همچون «مرگ برروحانی»، «یا
حجت ابن الحسن ریشه ظلم را بکن» که منظور خامنه ای و روحانی به عنوان
مسولین درجه یک حکومت آخوندی هستند.
همانطور که دیدیم دررشت مالباختگان، با سنگ به این بنیان
های غارت حمله کردند. زباله جلوی این بنگاه غارت که نام کاسپین را روی خود گذاشته
ریختند.
یا شعار «پولهای ما گم شده زیرعبا جمع شده»
که مستقیما به عمال درجه یک حکومت می گویند که شما دزدید و پول وسرمایه مان را به
جیب زدید و زیر عبا بردید.
واضح است که این
رژیم سرمایه ای که مردم عمرشان را برای آن گذاشتند خرج تروریسم خود میکند یا با
آنها امکانات سرکوب مثل خودروهای آب پاش و باتم وسلاح می خرد.
وقتی قانونی، دادگستری، دادگاهی برای رسیدگی به خواسته ها
و شکایات مردم وجود ندارد چه راه حلی برای گرفتن پول دارند؟
در چپاول اموال مردم، اشتباهی صورت نگرفته بلکه آگاهانه با
هدف سرقت وغارت انجام شد ه است.
این کارهم توسط حکومت انجام شده است پس باید شعارها و اعتراض
ها را متوجه خود «جمهوری اسلامی» وسران آن کرد. این حق آنهاست، این
تنها راه حل است.
آن کس که دزدیده نه اینکه پاسخ نمیدهد بلکه میگوید حرف
بزنید اعتراض کنید شما را سرکوب و دستگیر می کنیم!.
پس باید هرروز با صدای بلندتر فریاد کشید. چپاولگران باید
احساس خطر کنند. آنها باید بفهمند که نمی توانند مردم را در گرسنگی و فقر مطلق نگه
دارند و با پولشان برای خود کاخ بسازند.
غارت شده برای گرفتن حق خود، خسته نمی شود بلکه دزدان
وعوامل حکومتی را خسته وفرسوده می کند.
نظرات
ارسال یک نظر