ناصر كمويى اهل گناوه، در زمستان سال 1361 دراوين اعدام شد.

ناصر كمويي درسال 61 دراوين اعدام شد.

ناصر كمويي درسال 1339 در گناوه در استان بوشهر بدنيا آمد تحصيلات تا مقطع ديپلم را درگناوه و بوشهر گذارنيد درسال 56 در دانشگاه تهران پذيرفته شد.

ناصر در سال 60 در تهران دستگير شد. و او را به اوين منتقل كردند. وبه بند دو اتاق دو پايين بردند. ناصر دربخش دانشجويي مجاهدين فعاليت مي كرد.

مزدوراني از چماقداران كه در سپاه بودند يا بعنوان حزب اللهي به سركوب مبارزين اقدام مي كردند او را مي شناختند. به اين جهت ناصر را مورد شكنجه هاي  بسياري قرار دادند. تا اينكه بتوانند از او اطلاعاتي كسب كنند اما هر بار بعد از شكنجه شكست خوردند.

واقعيت اين است كه محيط زندان عرصه كشمكش دائم بين زنداني ودشمن او است.

زندانبان، بازجو، شكنجه گران، تمام هدفشان شكستن زنداني سياسي و تسليم كردن او است.

اين زنداني سياسي است كه تصميم مي گيرد آيا دشمن را شكست دهد يا اينكه مغلوب فشار وشكنجه دشمن شود.

زنداني است كه مي تواند دشمن را مغلوب ومايوس كند يا خود را ببازد ودشمن را شاد كند.

زندان محيط جمعي است بنابر اين كسي كه با تمام توان خود مي رزمد قدرت مقاومت ديگر زندانيان را نيز بالا مي كشد.

و ناصر نيز سمبلي بود كه پيام استقامت و پيروزي بر دشمن را روزانه به ديگرا ن مي داد.

او مي گفت كه: «ما رسالت داريم جرثومه خميني را كه براي جامعه ايران، ياس، فقر، جنگ، سركوب و نا اميدي به ارمغان آورده را نا بود كنيم. ما بايد زنگارهاي ارتجاعي را پاك كنيم ». ناصر هميشه با همين روحيه رزمندگي و در اوج راديكاليزم با دشمن برخورد مي كرد.

به همين دليل دشمن پليد كه در او همواره مقاومت، ايستادگي تا نهايت مي ديد بيش از اين تاب نياورد و در زمستان سا 1361 ناصر را در اوين اعدام كرد.

باشد كه دردادخواهي خون پاك ترين فرزندان مردم ايران، با او عهد بسته و به راه پرفروغ او تا نابودی حكومت شرورخامنه ای ادامه دهيم.

برما است كه جلادان وآدمكشان خميني را به دادگاه بين المللي بكشانيم تا پاسخگوي جنايات بي شمارخود باشند.