دستاورد سال 96 در دانشگاهها ، تشكل هاى مستقل دانشجويي- تشكل وابسته نمى خوايم ، نمى خوانيم

شعارروز دانشگاههاى مختلف كشور: تشكل وابسته نمى خوايم

چند سال است که رژیم آخوندی در تلاش است روز دانشجو را مصادره کند و آن را به ‌لوث ارتجاع خودش بیالاید. امسال آخوند روحانی با نهایت وقاحت گفت 16‌آذر فراموش شده بود و ما آن را احیا کردیم! اما از وقاحت این حرف که بگذریم، اعترافی در آن نهفته است؛ این‌که رژیم چند سال با تمام قوا تلاش کرد روز دانشجو را به‌فراموشی بسپارد.

امسال هم رژیم برای مقابله با برگزاری روز دانشجو توسط دانشجویان، نقشه زیادی کشیده و تدارک وسیعی دیده بود. اما با واكنش جدى وشديد دانشجويان مواجه شد.

در دانشگاه قم هم دانشجویان با اعتراض به‌ تفکیک جنسیتی مراسم «روز دانشجو» در این دانشگاه، سخنرانی حمید حاجی بابایی، نماینده دیگر مجلس ارتجاع را به‌هم‌ریختند و سالن سخنرانی را ترک کردند.

در سایر دانشگاهها از جمله دانشگاههای تهران خوارزمی، علامه، دانشگاه ملی، صنعتی ارومیه، نیشابور و... دانشجویان با شعارهایی از قبیل  «دانشجو آگاه است، با کارگر همراه است»، «تدبیر دولتمردان، ستم علیه زنان»،  «با تهدید، با احضار، ساکت نمی‌شیم این بار» خشم و اعتراض خود از رژیم آخوندی را اعلام کردن.
اما از همه نمایانتر وضعیت خود حسن روحانی بود؛ او امسال در هراس از برخورد با خشم و خروش دانشجویان برخلاف معمول از حضور در دانشگاه تهران  خودداری کرد و به‌دانشگاه سیستان و بلوچستان رفت. او تصورمي كرد كه زاهدان چون مركز وتهران نيست اتفاقي نمى افتد اما در آنجا نیز دانشجویان علیه او و حضورش در این دانشگاه اعتراض کردند. دانشجویان با شعار «دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد» و «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد»... به ‌او پاسخ دادند.

به این ترتیب ویژگی اصلی 16آذر امسال رسوایی رژیم و به‌خصوص افشای حسن روحاني بود كه مي خواهد قيافه هم نظربا دانشجويان را بگيرد وبگويد از خواسته آنها حمايت مي كند.

ویژگی مهم دیگر 16‌آذر امسال، مطرح شدن تشکلهای مستقل دانشجویی در شعارها و پلاکاردهای دانشجویان بود.
رژيم در سالهاى طولانى تنها تشكل ها وباندهاى مزدور خود را در دانشگاه فعال نگه مى داشت. هم اكنون مي بينيم كه شعار دانشجويان بيزارى از حراست و بسيج ضد دانشجويى است. شعار تشكل وابسته نمى خوايم، تاكيد براين است كه عناصر وابسته به رژيم و جاسوسان و عوامل وزارت اطلاعات در دانشكاه جايى ندارند. دانشجويان مي خواهند حرف خودشان وخواسته هايشان را ازطريق انجمن ها وكانون هاى خودشان بزنند.
اين بلوغ مبارزات سياسى دانشگاه است، اين مرزداشتن با ايادى رژيم دردانشگاه است. شعار دانشجو مى ميرد، ذلت نمى  پذيرد همين جوهره نفى همه ايادى رژيم در دانشگاه است.
يعني ما مقهور شما جاسوسان و دست هاى شكنجه گر وزارت اطلاعات دردانشگها ها نمى شويم وبه هرقيمتى حاضريم استقلال خودرا حفظ كنيم. ردروى اختناق رژيم.
 شعارزندانى سياسى آزاد بايد گردد،  پيوند دانشجويان با يارانشان است كه بدليل مبارزات انقلابي دراسارت دشمن هستند
يعني خواسته اصلى دانشجويان سياسى است صنفى نيست، هرچند نيازاست براى گرفتن حداقل امكانات صنفى، تحصن واعتراض بكنند