«غافلگیری» یا اجباری مرگبار؟!
«غافلگیری» یا اجباری مرگبار؟!
امروز رسانه‌های باند دلواپسان، با نگرانی درباره جام زهرهای پیش روی نظام، از این گفتند که «سابقه به ما می‌گوید پنهان کاری شدید درباره مذاکرات برجام، مقدمه غافلگیر کردن (نظام) است!». (مهدی محمدی-عضو تیم مذاکره کننده جلیلی-۸ اسفند)
اما چرا غافلگیری؟ مگر روشن نیست که خامنه‌ای در جریان تمامی مذاکرات رژیم قرار دارد؟!
بله، خامنه‌ای خود بارها گفته در جریان ریز مذاکرات هم هست؛ ازاینرو، آنچه برای خامنه‌ای و روحانی در چشم‌انداز قرار دارد، نه غافلگیری، بلکه فشاری است که آنها را مجبور کرده پای میز زهرخوری‌های بعدی هم بروند. هر چند «از دولت روحانی پالسی هم صادر نمی‌شود» و سرانجام این وضعیت هم چیزی نیست جز اینکه «اردیبهشت آینده به یکباره از راه برسند و بگویند چاره‌ای جز پذیرش شروط» طرف مقابل نداشتیم! (مهدی محمدی-۸ اسفند)
علت این اجبار هم چیزی نیست جز ضعیف و شکننده‌تر شدن بیش از پیش تمامی نظام در تعادل‌قوا. نظامی که در لحظه با بحرانهایی مانند مرگ برجام، جنگهای منطقه‌ای، ورشکستگی اقتصادی، جنگ شدید باندی و مهمتر از همه قیام مردم ایران درگیر است، آنچنان فرسوده گشته که تنها مجبور است تن به خواسته طرفهای مقابل بدهد.
بی‌جهت نیست که وزیر خارجه فرانسه، آنهم در آستانه سفر رئیس‌جمهور این کشور به تهران، توی سر رژیم می‌زند که: «جاه‌طلبی موشکی رژیم ایران بسیار نگران‌کننده است!» (۸ اسفند) و نیویورک‌تایمز هم می‌نویسد: «دیپلمات‌های اروپایی می‌گویند درباره مفاد یک توافق بر سر برنامه موشک‌های بالیستیک و بازرسی نامحدود پایگاه‌های نظامی (رژیم) ایران، اتفاق نظر وجود دارد» (۸ اسفند)
بله، این وضعیت یک نظام در سراشیب سقوط است که رگبار بحرانها امانش نمی‌دهد و روز به روز پیکره فرتوت آنرا ضعیف و شکننده‌تر کرده تا جاییکه مردم و مقاومت ایران، ضربه مرگبار نهایی را بر آن وارد سازن
نظرات
ارسال یک نظر