چرا آخوندها موضوع سرنگوني رژيم را جدى گرفتند؟

چرا آخوندها موضوع سرنگوني رژيم را جدي گرفتند

درروزهاي دهه زجر عوامل ورسانه‌‌های حکومت آخوندی نسبت به آينده  شوم و سرنگونی آن به همدیگر هشدار می‌‌دهند و توصیه می‌کنند که باید باندها و سران این حاکمیت ”صدای مردم“ را بشنوند.

بسیاری از آنان نسبت به سرنگونی آن‌چنان هراسان هستند آخوند احمد جنتی رئیس خبرگان ارتجاع وحشت زده گفت: ”وقتی فاصله طبقاتی زیاد باشد فقرا در خیابان راه می‌افتند و سر و صدا کرده و نمی‌توانند زندگی را تحمل کنند. ما نمی‌توانیم توقع داشته باشیم که صدای کسی در نیاید. باید صدای آنها هم بلند باشد اما طبق موازین قانونی باید اعتراض کنند.“

واقعیت این است که  بحرانهاي زيادي است كه گريبانگير رژيم است كه البته عامل وپديد آورنده اش خود رژيم آخوندي است.

ازجمله این شرایط وجود لشکر خشمگین و ده میلیونی بیکاران، انبوه توده‌های گرسنه، بی‌خانمانها، حاشیه نشینان، کارتن خوابها و... هستند که وقتی آنها به حرکت در می‌آیند قطعاً آثاری از این رژیم را به جا نمی‌گذارند.

مورد دیگر غارت‌شدگانی هستندکه اموالشان توسط عناصر و نهادهای تحت حمایت سران رژیم چپاول شده است. رژیم حق و حقوق آنها را نمي دهد و به این دلیل آنها روزانه براي گرفتن حق‌شان پافشاری می‌کنند و روز به روز نیز شعارهایشان رادیکال‌تر می‌شود.

موضوع دیگر گرانی سرسام آوری است که هربار با رشد تصاعدی چون جرقه‌ای بر باروت خشم مردم علیه حاکمیت فاسد آخوندی عمل می‌کند.

 اين حكومت چپاولگر شقاوت پيشه برای هیچ‌یک از بحرانهای داخلی  و خارجی ذکر شده راه‌‌حلی ندارد.

عوامل رژيم هم مي دانند كه حكومت دركليت نمي خواهد به خواسته هاي مردم تن دهد و بحرانها روزانه اوج مي گيرد.

به همين دليل مي دانند كه اين خشم مردم قطعا به نقطه انفجار مي رسد وقيام درهرمرحله اي به نسبت قبل ازآن، راديكال تر ميشود.

آنها مي دانند كه  قیام مردمی در تقدیر است به اين جهت به هم هشدار مي دهند كه اگر بتوانند آن را به تاخير بياندازند.

اما سرنوشتي براي اين جنايتكاران جز سرازير شدن در دره مرگ و سرنگوني جود ندارد.

اين خواست جامعه ايران از دختران و پسران و همه قشرهاي ايران است.