رضا و مسعود امين از نسل جوان مبارز آستانه اشرفيه كه درقتل عام 67 سر بدار شدند

رضا و مسعود امين از نسل جوان مبارز آستانه اشرفيه كه درقتل عام 67 سر بدار شدند

رضا امين درسال 1347 و مسعود امين در سال 1350 درشهر آستانه متولد شدند.

درسال 1363 آنها بواسطه يكي از بستگانشان با مجاهدين در آستانه اشرفيه آشنا شدند.

بعد ازيكسال از آشنايي به فعاليت سياسي پرداختند. در سال 65 بيش از 400 نفر از عناصر و عوامل وزارت اطلاعات و دادستاني ازتهران براي دستگيري هسته هاي مجاهدين به آستانه اشرفيه آمده بودند. رضا و مسعود نيز به عنوان نسل جواني كه تازه به حمايت از مجاهدين برخاسته بودند دستگير شدند.

چند ماه اين دو برادر در انفرادي و زير بازجويي بودند بعد از 5 ماه آنها را به دادگاه بردند.

رضا به 10 سال زندان و مسعود 16 ساله، به 7 سال زندان محكوم شد.

رژيمي از هرچيز وحشت داشت و دارد و هر جواني را مقابل و دشمن خود مي بيند، نوجوانان وجوانان زيادي را به جرم تبليغ عليه جنگ ضد ميهني ايران وعراق دستگير مي كرد.

مسعود ورضا امين و موسي حسين پور 18 ساله و عيسي حسين پور 15 ساله وپرويز دليلي 15 ساله را هم دستگير كرد.

مسعود و رضا بعد از حكم دادگاه به بند يك ساختمان قديم زندان مالك اشترلاهيجان منتقل شدند. چهارماه آنجا بودند كه به بند دو ساختمان نوساز همين زندان منتقل كردند.

 بندي كه حدود 50 زنداني سياسي داشت. اين دو وقتي كه ديدند كه تعداد زيادي از جوانان كه مخالف رژيم بودند آنجا زنداني هستند بيشتر انگيزه گرفتند.

محيط زندان براي آنها هم زمينه شناخت بيشتري از مجاهدين به آنها مي داد وهم رژيم و جنايت وسركوب آن را بيشتر حس كردند.

حضور زندانيان قديمي كه 4 تا 5 سال در زندان بودند باعث شد كه اين دو برادر با گذشته مجاهدين، فعاليتها و سختي هاي كه كشيدند بيشتر آشنا شوند.

رضا ومسعود علاقه زيادي به ياد گيري سرود هاي مجاهدين داشتند، ازجمله ميهن شهيدان، همسفر، آزادي.

آنها با انگيزه زيادي به فراگيري سرودهاي سازمان مجاهدين پرداختند و با تعدادي از دوستانشان بصورت جمعي آن را مي خواندند.

با اينكه دربند دو سه نفر بريده بود و گزارش آن را به زندانبانها مي دادند اما آنها باكي نداشتند.

رضا مي گفت ما بعد از مدتها پيدا كرديم كه چه مي خواهيم و چه بايد بكنيم.

رضا و مسعود در بهمن 66 به بند يك ساختمان جديد زندان موسوم به مالك اشتر منتقل شدند.

تا اويل مرداد 67 اين دو برادر در همين بند بودند. پس از آن به همراه تعداد 35 نفر از دوستان خود در اين بند به زندان رشت منتقل گرديدند.

سر انجام در انتقام گيري خونين خميني از زندانيان مقاوم و بر اساس طرح هاي از پيش آماده شد، اين دو برادر درقتل عام هاي سال 67 در زندان رشت حلق آويز شدند.

 باشد كه فداي آنها سرمشقي باشد براي رهروي راه وآرمان آنها، براي سرنگوني حكومت جنايتكار آخوندي و رهايي ميهن واستقرارآزادي ودموكراسي درايران زمين.

خونهای مجاهدین و مبارزین آرمانخواه، هرگزازجوشش بازنمی‌ماند و در تمام این سالیان، روح عصیان واعتراض جامعه ایران در پیکار با رژیم ولایت فقیه بوده است.